Op het moment dat donoren door ons worden gebeld omdat er een mogelijke match is, merken we dat er vaak nog veel misverstanden over stamceldonatie bestaan. We hebben de vijf meest voorkomende misverstanden op een rijtje gezet. 

1. Stamceldonatie via het beenmerg is toch veel pijnlijker dan via het bloed? 

Als je stamcellen gaat doneren via het beenmerg, gebeurt dit altijd onder algehele narcose. Als donor voel je van deze ingreep dus niets. Bij stamceldonatie via het beenmerg worden de stamcellen uit de achterste rand van het bekken gehaald. De eerste dagen na de stamceldonatie kun je wel last hebben van een beurs, pijnlijk gevoel op de plek waar in het bekken is geprikt.  

2. Als ik word opgeroepen moet ik zeker direct klaarstaan om te doneren? 

Als jij een match bent met een patiënt, nemen wij contact met je op. Pas na bloedonderzoek, uitgebreide voorlichting en (medische) keuring volgt de daadwerkelijke donatie van de stamcellen. Over het algemeen zit er een periode van meer dan 3 maanden tussen het moment dat we je bellen en het moment dat je gaat doneren. De wachttijd is afhankelijk van het proces van de patiënt en of er meerdere potentiële donoren getest worden uit verschillende landen. De stamceldonatie wordt altijd in overleg met jou ingepland. We zullen daarbij ook rekening houden met eventuele vakanties of verplichtingen. Lees hier meer over het proces tot aan de donatie. 

3. Ik dacht dat de kans op een match maar heel klein is, waarom zijn er nu toch meerdere mensen die matchen? 

De kans dat een willekeurige patiënt met een willekeurige donor matcht, is inderdaad heel klein. Gelukkig kan er gezocht worden in een wereldwijde databank, waar op dit moment ruim 33 miljoen stamceldonoren geregistreerd staan. Bij de kans op een match speelt de afkomst van de patiënt een belangrijke rol. De afkomst van donor en patiënt komen vaak overeen. Als jij bijvoorbeeld (deels) Marokkaans bent, dan is de kans groot dat ook de patiënt (gedeeltelijk) van Marokkaanse afkomst is. 

Voor patiënten met een volledig westerse afkomst is de kans groter dat er een match wordt gevonden omdat er in de wereldwijde databank relatief veel donoren met een westerse achtergrond geregistreerd staan. Voor patiënten met een niet-westerse of etnisch gemengde afkomst is het vinden van een geschikte stamceldonor een stuk moeilijker. Dan zijn er soms maar één, twee of soms zelfs geen geschikte donoren. Ook bij patiënten met een westerse achtergrond komt het voor dat er helemaal geen match wordt gevonden, omdat het HLA afwijkt. 

Als er meerdere donoren een match zijn, wordt er gekeken welke donor de beste match is. Daarbij spelen naast HLA ook de bloedgroep, de leeftijd, het geslacht en de CMV-status van de donor een belangrijke rol. 

4. Stamceldonatie is toch eigenlijk gewoon bloedgeven? 

Stamcellen kun je via het bloed of via beenmerg doneren. Bij de meeste donoren worden de stamcellen inderdaad uit het bloed gehaald. Echter, stamceldonatie via het bloed is niet hetzelfde als bloed geven. Het is intensiever en duurt veel langer. Meestal is er zo’n 4 tot 6 uur nodig om voldoende stamcellen uit het bloed te halen. Stamcellen worden altijd in het ziekenhuis afgenomen, terwijl je bloed gewoon bij de bloedbank kunt doneren.  Ook moet je de vijf dagen voorafgaand aan de stamceldonatie een aantal stappen nemen ter voorbereiding. Lees hier meer over de verschillen tussen bloed- en stamceldonatie.

5. Ik kan mijn stamcellen toch gewoon in het dichtstbijzijnde ziekenhuis doneren? 

Als blijkt dat jij de beste match bent voor een patiënt vragen we je, afhankelijk van jouw woonplaats, naar het Radboudumc in Nijmegen of het LUMC in Leiden te komen.  
Dit zijn de twee academische ziekenhuizen in Nederland waar het mogelijk is om als onverwante donor stamcellen te donoren. Het is niet mogelijk om in een ander ziekenhuis stamcellen te donoren.